مقاله تجارت الکترونیک و موانع توسعه و گسترش آن در جمهوری اسلامی ایران

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:33

فهرست مطالب:

1- مقدمه:
2- « عدم زمینه&zwnj سازی لازم برای رشد تجارت الکترونیکی » :
3- « تجارت الکترونیک، موانع گسترش در ایران در راه&zwnj کارها » :
« موانع محیطی و ارائه الگوی مناسب جهت
استفاده از تجارت الکترونیک» در ایران
1- مقدمه:
2- « طرح پرسش&zwnj &zwnj ها» :
3- مطالعه تحقیقی جهت ارائه الگوی مناسب در جهت استفاده از تجارت الکترونیک در ایران
4- موانع محیطی:
5- اهداف تحقیق:
6- روش&zwnj های تحقیق :
7- نتیجه&zwnj گیری از تحقیق:
8- ارائه پیشنهادات:
« بانکداری و تجارت الکترونیک»
1- مقدمه:
2- بانکداری الکترونیکی:
3- « بانکداری الکترونیک در ایرانی و موانع موجود در سر راه آن»
4- پول الکترونیکی چیست؟
5- « ویژگی&zwnj های کلیدی پول الکترونیکی» :
6- اثرات پول الکترونیکی بر بانک&zwnj ها:
7- « جمع&zwnj بندی و نتیجه&zwnj گیری» :

1- مقدمه:
در عصر ظهور پدیده&zwnj ها، تجارت الکترونیک پدیده&zwnj ای برتر است که تمام زیر ساخت&zwnj های سنتی اقتصاد را به چالش طلبیده است. ناسازگاری اقتصاد سنتی و زیر ساخت&zwnj های آن با اقتصاد نوین ناشی از به کارگیری روشی نو و جدید در اقتصاد عصر دانش است.
پویایی تجارت عامل بروز پدیده&zwnj ای ناب در کسب و کار بین المللی شده است. که اینک این پدیده دوران بلوغ خود را در برخی از نقاط دنیا سپری می&zwnj کند اما همچنان در برخی دیگر از مناطق دنیا در دوران طفولیت خود بسر می&zwnj برد.
این ناهماهنگی در رشد این پدیده در مناطق مختلف بیانگر این است که زمینه&zwnj های رشد در همه جا یکسان و به موازات هم نبوده است. هر جا که زمینه برای رشد فراهم شده است این پدیده اثر خود را به روشنی نمایان ساخته است و هر جا که محدودیت&zwnj ها و تنگناها مانع رشد بوده&zwnj اند هیچ جلوه&zwnj ای از تأثیر مثبت این پدیده رویت نگردیده است. پدیده تجارت الکترونیک یا ارمغان عصر جدید می&zwnj تواند با توجه به ویژگی&zwnj های ذاتی آن عامل محرکی برای رشد اقتصادی کشورها باشد اما بدین شرط که محدودیت&zwnj ها در حیطه جغرافیایی مورد بحث برداشته شود و راهکار&zwnj ها جایگزین آن شود.
در ایران نیز موانع در راه گسترش این صنعت بسیار است اما فقدان بستر مناسب ملی و نگاه سنتی مردم به تجارت، کرس از بیکاری و عدم گسترش بانکداری الکترونیک را می&zwnj توان از مهمترین این موانع دانست.
لذا طبیعی است که اقدامات اساسی و مهمی دارد. شناسایی و رفع این موانع از سوی دولتمردان ایران انجام گیرد.
جدایی از تجارت سنتی با توجه به ساختار اقتصاد و بازار ایران به یکباره ممکن نیست و این را همه کارشناسان و اهل فن می&zwnj دانند اما می&zwnj توان با بسترسازی جهت جایگزینی تجارت نوین یا همان کسب و کار الکترونیک در از مدت به این خواسته نائل آمد.
2- « عدم زمینه&zwnj سازی لازم برای رشد تجارت الکترونیکی » :
سهم ما از درآمد تجارت الکترونیک در جهان چقدر است؟
اغراق نیست اگر بگوییم تقریباً ما هیچ درآمدی از این راه نخواهیم داشت و اگر کمی خوشبختانه&zwnj تر به قضیه بنگریم بازهم نمی&zwnj توانیم سهم قابل توجهی برای خودمان اختصاص دهیم.
بحث تجارت الکترونیک در کشور نه از سوی دولت و نه حتی از سوی بخش&zwnj های خصوصی و در حقیقت مردم جدی تلقی نشده است. اما دلیل امر چیست؟
تعداد کاربران اینترنت و حتی متخصصان ما در مقایسه با کشورهایی مانند بحرین، امارات و &hellip بسیار بیشتر است از نظر دسترسی به تجهیزات پیشرفته نیز ما تقریباً در وضعیت مناسبی بسر می&zwnj بریم و تقریباً حدود 5 سال است که اینترنت به طور جدی وارد کشور ما شده، با این وجود سهم این کشورها از تجارت الکترونیکی به هیچ وجه قابل قیاس با درآمد ما نیست و حتی آینده روشنی نیز در این زمینه مشاهده نمی&zwnj شود. این مسأله می&zwnj تواند دلایل بسیاری داشت باشد. اما یکی از مهمترین دلایل به طور قطع نگاه سنتی به این پدیده چه از سوی سیاستگذاران و هم از سوی مردم است.
معمولاً به دلیل همین نگاه سنتی ما موفق نمی&zwnj شویم از فناوری&zwnj های جدید نهایت استفاده را ببریم. در این مثال خاص اینترنت و یک بازار بزرگ داخلی و خارجی در فراروی ما است، ولی تاکنون ما نتوانستیم حتی قدم&zwnj های کوچکی در راه پیشرفت و توسعه تجارت الکترونیک برداریم. بگذارید کمی بیشتر وارد جزئیات شویم. مطمئناً مهمترین هدف در تجارت ـ حال چه از روش&zwnj های بسیار پیشرفته الکترونیکی استفاده کند و چه از روش&zwnj های سنتی و قدیمی ـ دستیابی به پول و سود بیشتر است. طبیعتاً در این میان نقش بانک&zwnj ها و مؤسسات اقتصادی در نقل و انتقال پول بسیار حیاتی است. هنگامی که در سال 1994 اینترنت قابلیت&zwnj هایی تجاری خودرو علاوه بر جنبه&zwnj های علمی و تحقیقاتی به نمایش گذاشت، مؤسسات تجاری و بانک&zwnj ها در کشورهای پیشرفته اولین نهاد&zwnj هایی بودند که تلاش جدی خود را برای استفاده هر چه بیشتر از این جریان به کار انداختند. محصول تلاش آنها همان بانکداری الکترونیک امروزی است. به سرعت مشخص شد که اینترنت بستر بسیار مناسبی برای انواع فعالیت&zwnj های بانکداری و اقتصادی به شمار می&zwnj رود. اما در کشور ما با اینکه مدت زیادی است اینترنت به طرز جدی مورد توجه عموم جامعه قرار دارد اما نه بانک&zwnj ها و نه مؤسسات اقتصادی نتوانستند خود را با این جریان هماهنگ کنند. به عنوان مثال در کشور ما هنوز یک روش مناسب برای پرداخت&zwnj ها و نقل و انتقال پول در اینترنت وجود ندارد ما نه توانستیم از سیستم&zwnj های کارت اعتباری جهانی که می&zwnj توانست با ترویج در گسترش در جامعه راه را برای نمونه&zwnj های مشابه ایرانی باز کند استفاده کنیم و طبیعتاً به دلیل نداشتن تجربه و نادیده گرفتن تجربه&zwnj های دیگران خودمانی نیز نتوانستیم یک روش مناسب با بازار و وضعیت اجتماعی خودمان بنا کنیم. انواع فعالیت&zwnj های گوناگون و پراکنده در این زمینه چه از سوی بانک&zwnj ها و چه از سوی مؤسسات اقتصادی خصوصی با شکست محض همراه شد.

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-2378-%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d9%87-%d8%aa%d8%ac%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a7%d9%84%d9%83%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86%d9%8a%d9%83-%d9%88-%d9%85%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b9-%d8%aa%d9%88%d8%b3%d8%b9%d9%87/