دانلود مقاله لوپوس سیستمیک اریتماتوز

این بیماری چیست؟
لوپوس سیستمیک اریتماتوز یک بیماری خودایمنی مزمن است که اندامهای مختلفی مانند پوست، مفاصل، خون و کلیه را درگیر می&zwnj کند. مزمن بودن SLE به معنی ادامه یافتن بیماری برای مدتهای طولانی است. معنای خودایمنی نیز اشاره به شرایطی دارد که در آن سیستم ایمنی به جای حفاظت بدن در برابر باکتریها و ویروسها به بافت خود بدن حمله می&zwnj کند.
استفاده از نام « لوپوس سیستمیک اریتماتوز» به اوایل قرن بیستم برمی&zwnj گردد. معنی واژه &ldquo سیستمیک&rdquo درگیر شدن اندامهای مختلف بدن است. واژه &ldquo لوپوس&rdquo از یک کلمه لاتین مشتق شده است که به معنی &ldquo گرگ&rdquo می&zwnj باشد؛ چون در این بیماری بثورات پوستی مشخصی در صورت بیمار به وجود می&zwnj آید که به شکل بال پروانه است و نمایی شبیه گرگ به فرد می&zwnj دهد. واژه &ldquo اریتماتوز&rdquo در زبان یونانی به معنی سرخ&zwnj رنگ است که به تظاهرات پوستی قرمز رنگ بیماری دلالت دارد.
شیوع این بیماری چقدر است؟
SLE یک بیماری نادر است که 5 نفر از یک میلیون نفر کودک را در هر سال مبتلا می&zwnj سازد. ابتلا به SLE قبل از سن 5 سالگی نادر است و بیماری در سنین قبل از بزرگسالی نیز ناشایع است.
زنان در سنین باروری (15 تا 45 سال) بیشترین گروه مبتلایان به این بیماری را تشکیل می&zwnj دهند و نسبت زنان به مردان در این گروه سنی، 9 به 1 است. در کودکان کم سن و سال &ndash قبل از دوران بلوغ &ndash نسبت پسران مبتلا بیش از دختران است.
SLE در سراسر دنیا یافت می&zwnj شود. بیماری بیشتر در نژادهای امریکایی، اسپانیایی، آسیایی و بومیان امریکایی دیده می&zwnj شود.
علل ایجاد بیماری کدامند؟
علت دقیق SLE شناخته نشده است. چیزی که می&zwnj دانیم اینست که SLE یک بیماری خودایمنی است که در آن قابلیت سیستم ایمنی بدن برای افتراق عوامل بیگانه و خارجی از بافتها و سلولهای خودی از بین می&zwnj رود. سیستم ایمنی دچار اشتباه می&zwnj شود و برضد سلولهای سالم خودی آنتی&zwnj بادی ترشح می&zwnj کند و همانند یک عامل بیگانه، عوامل خودی را نابود می&zwnj کند. نتیجه این پدیده، به راه افتادن یک سری واکنشهای خودایمنی است که باعث ایجاد التهاب در اندامهایی خاصی نظیر مفاصل، کلیه&zwnj ها، پوست و غیره می&zwnj شود. التهاب در بافت بدن با 4 علامت مشخص گرمی، قرمزی، تورم و گاهی&zwnj اوقات با دردناک بودن در لمس نمایان می&zwnj گردد. اگر نشانه&zwnj های التهاب برای مدتهای طولانی پابرجا بماند، بافتها دچار آسیب می&zwnj شوند و عملکرد طبیعی آنان مختل می&zwnj گردد. به دلیل وجود این وقایع، هدف درمانی SLE کاهش التهاب ایجاد شده در این بیماری است.
به نظر می&zwnj رسد که عوامل خطر ارثی مختلفی به همراه برخی عوامل محیطی تصادفی موجب برانگیخته شدن پاسخ ایمنی غیرطبیعی می&zwnj شوند. ثابت شده است که عواملی همچون عدم تعادل سطوح هورمونی در هنگام بلوغ و علل محیطی مانند مواجهه با نور خورشید، برخی عفونتهای ویروسی و داروهای خاص موجب تحریک آغاز بیماری می&zwnj شوند.
آیا این بیماری ارثی است؟ آیا می&zwnj توان از ابتلا به آن جلوگیری کرد؟
SLE یک بیماری ارثی نیست چون نمی&zwnj تواند مستقیماً از والدین به کودکان منتقل شود. با این حال، کودکان یک سری عوامل ژنتیکی را از والدین خود به ارث می&zwnj برند که می&zwnj تواند باعث مستعد شدن آنان به ابتلا به SLE شود. این عوامل موجب ابتلای قطعی به SLE نمی&zwnj شوند، اما استعداد ابتلا به بیماری را قدری افزایش می&zwnj دهند.
ابتلای اعضای خانواده کودک مبتلا به SLE به بیماریهای خودایمنی ناشایع نیست و در موارد بسیار نادری ابتلای دو کودک به SLEدر یک خانواده گزارش شده است.
چرا کودک من به این بیماری مبتلا شده است؟ آیا می&zwnj شد از ابتلا به آن پیشگیری کرد؟
علت SLE ناشناخته است، ولی احتمالاً وجود مجموعه&zwnj ای از عوامل مستعدکننده ژنتیکی و محیطی خاص برای برانگیختن بیماری مورد نیاز است. نقش نسبی عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد SLE در حال بررسی می&zwnj باشد.
SLE قابل پیشگیری نیست، اما با این وجود بیماران مبتلا به آن باید از قرار گرفتن در معرض عوامل برانگیزاننده و شعله&zwnj ور&zwnj کننده بیماری (مانند مواجهه با نور خورشید بدون استفاده از عوامل محافظت&zwnj کننده از آفتاب، بعضی عفونتهای ویروسی، تنش&zwnj های روحی، استفاده از عوامل هورمونی و برخی داروها) خودداری ورزند.
آیا این بیماری مسری است؟
SLE یک بیماری مسری نیست و مانند عفونتها نمی&zwnj تواند از یک فرد به دیگری انتقال یابد.
علایم اصلی بیماری کدامند؟
معمولاً علایم جدید بیماری بطور خزنده و آهسته&zwnj ای طی هفته&zwnj ها، ماهها یا حتی سالها بروز می&zwnj کند. شایعترین علایم ابتدایی SLE در کودکان، شکایت غیراختصاصی از خستگی و بیحالی است. بسیاری از کودکان مبتلا به SLE دچار تب، کاهش وزن و کاهش اشتهای پایدار یا متناوب می&zwnj شوند.
با گذر زمان، اکثر کودکان به علایم اختصاصی بیماری که در نتیجه درگیری یک یا چند اندام بدن رخ می&zwnj دهد، مبتلا می&zwnj شوند. گرفتاری پوست و مخاطهای بدن بسیار شایع است و می&zwnj تواند به صورت انواع مختلفی از تظاهرات گوناگون نظیر بثورات پوستی، ازدیاد حساسیت پوست به نور خورشید (قرار گرفتن در معرض آفتاب موجب ایجاد بثورات پوستی می&zwnj شود)، و زخمهای داخل دهانی و داخل بینی بروز کند. بثورات پوستی &ldquo بال&zwnj پروانه&zwnj ای&rdquo که در ناحیه بینی و گونه&zwnj ها دیده می&zwnj شود، در یک سوم تا نصف کودکان مبتلا یافت می&zwnj شود. گاهی&zwnj وقتها ریزش موی بیشتر از مقادیر طبیعی (آلوپسیا) یا تغییر رنگ انگشتان دست از قرمز به سفید و سپس آبی پس از مواجهه با سرما (پدیده رینود) نیز رخ می&zwnj دهد. سایر علایمی که ممکن است بروز کنند عبارتند از: مفاصل خشک و متورم، درد عضلانی، کمخونی، خونمردگی بدن در اثر برخوردهای خفیف، سردرد، تشنج و درد قفسه سینه. درگیری کلیوی تا درجاتی در اکثر کودکان مبتلا به SLE وجود دارد و یک عامل شاخص تخمین پیش&zwnj آگهی درازمدت بیماری است.
شایعترین علایم نشان&zwnj دهنده درگیری پیشرفته کلیه عبارتند از: فشار خون بالا، وجود خون در ادرار و تورم بدن خصوصاً در پاها، ساق پاها و پلک&zwnj های چشم.
آیا بیماری در همه کودکان مشابه است؟
علایم SLE از تنوع گسترده&zwnj ای بین کودکان مبتلا برخوردار است و هر کودک علایم و نشانه های خاص خودش را دارد که با دیگری متفاوت است. همه علایمی که قبلاً شرح داده شد می&zwnj توانند در ابتدای بیماری یا هر زمانی از پیشرفت سیر بیماری بروز کنند.
آیا بیماری کودکان با بیماری بزرگسالان تفاوت دارد؟
بطور کلی، SLE کودکان و نوجوانان مشابه SLE بزرگسالان است. با این وجود، در کودکان پیشرفت سریعتری دارد و در کل از بیماری بزرگسالان شدیدتر است.

شامل 20 صفحه word

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-100565-%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d9%87-%d9%84%d9%88%d9%be%d9%88%d8%b3-%d8%b3%d9%8a%d8%b3%d8%aa%d9%85%d9%8a%d9%83-%d8%a7%d8%b1%d9%8a%d8%aa%d9%85%d8%a7%d8%aa/